کامی کانگورو دلش تبلت می خواد ناریا

کامی کانگورو دلش تبلت می خواد ناریا
کامی با آهی عمیق گفت: “آن‌قدر سرگرم تماشای کارتون بودم که آمدن بستنی‌فروش و پختن شیرینی را از دست دادم.” او با نگاهی غمگین به ساعت دیواری نگاه کرد و حسرت روزی را می‌خورد که از دست رفته بود. وایات هم با ناراحتی ادامه داد: “من هم نتوانستم همراه بابا به ماهیگیری بروم یا با لاندن بازی کنم.” این دو دوست، حالا در کنار هم نشسته بودند و از فرصت‌هایی که به سادگی از دست رفته بود، صحبت می‌کردند. هر کدام آرزو داشتند که زمان را به عقب برگردانند و لحظاتی را که از دست داده بودند، دوباره تجربه کنند. اما تصمیم گرفتند از حالا به بعد بیشتر از لحظات زندگی لذت ببرند و به یاد داشته باشند که سرگرمی‌های کوچک می‌توانند بهترین خاطرات را بسازند.