خداحافظ راکون پیر

خداحافظ راکون پیر

زیر تپه‌ای در کنار جنگل، یک جفت خرگوش در لانه‌ای زندگی می‌کردند. در یکی از روزهای تابستانی، مامان‌خرگوشه شش بچه‌خرگوش کوچک را به دنیا آورد. در این هنگام، بابا‌خرگوشه به راکون پیر مراجعه کرد تا در به دنیا آمدن هفتمین بچه‌خرگوش به آن‌ها کمک کند، چرا که این خرگوش کوچک همچنان در دل مادرش باقی مانده بود. راکون پیر به لانه آمد و با چند ضربه کوچک به شکم مامان‌خرگوشه گفت: «سلام کوچولوی درون! دنیای بیرون بزرگ‌تر و روشن‌تر از این دنیای تنگ است. بیا تا به تو دنیای زیبا را نشان دهم.» آن شب، خرگوش کوچک به دنیا آمد و با دیدن آسمان پرستاره و دنیای قشنگ، با شگفتی فریاد کشید: «وای! راکون پیر راست می‌گفت! چه دنیای بزرگی!» از آن روز به بعد، خرگوش کوچک به دنبال راکون پیر بود تا دنیای زیبا را بیشتر بشناسد. اما یک روز او مجبور شد بگوید: «خداحافظ راکون پیر». داستان «خداحافظ راکون پیر» به بررسی مفاهیمی چون تولد، زندگی و مرگ می‌پردازد و با نگاهی فلسفی، بینشی تازه به کودکان می‌دهد.

نویسنده این کتاب، کلر ژوبرت، در سن ۱۹ سالگی به دین اسلام گروید و به ایران آمد. او دارای لیسانس علوم تربیتی و فوق‌لیسانس ادبیات کودک است و از کودکی به نوشتن و نقاشی علاقه‌مند بود. زمانی که مادر شد، قصه‌گویی به بخشی از زندگی‌اش تبدیل شد و این موضوع او را به نوشتن و تصویرگری برای کودکان سوق داد.