آذر در زهره شهر قلم

آذر در زهره شهر قلم
در کلاس‌های مدرسه، همواره صدای دلنشین آواز پرنده‌ها از پنجره‌های چوبی به گوش می‌رسید و فضایی دلپذیر ایجاد می‌کرد. آذر، یکی از دانش‌آموزان مهربان، برای این پرندگان کوچک همیشه مقداری از غذایش را کنار می‌گذاشت و آن را بر لبه‌ی پنجره می‌ریخت. این رفتار او نه تنها محبتش را به طبیعت نشان می‌داد، بلکه باعث می‌شد پرنده‌ها به او علاقه‌مند شوند. هر بار که آذر به پنجره نزدیک می‌شد، پرنده‌ها با شوق و ذوق بر روی نرده‌های چوبی نشسته و منتظر غذای خوشمزه‌شان می‌ماندند. این لحظات نه تنها زیبایی‌های طبیعت را به کلاس می‌آورد، بلکه رابطه‌ی خاصی میان آذر و پرندگان برقرار می‌کرد. این تعامل ساده، نشان‌دهنده‌ی اهمیت محبت و توجه به موجودات زنده در زندگی روزمره‌مان است و یادآور می‌شود که حتی کوچک‌ترین اعمال مهربانی می‌تواند شادی و زیبایی به ارمغان آورد.